Dag 1

06-11-2009 Amsterdam - Buenos Aires

Het is zo ver! Een jaar naar uitgekeken en dan ineens is het 6 november. Best wel spannend. En dat was te merken ook, want we waren al voordat de wekker af zou gaan wakker. Nou, dan d'r maar uit ook. Na het ontbijtje ging ik nog lekker m'n haartjes wassen. Moppie had ook nog wat klusjes zoals de buitenkraan afsluiten en wat stoomgoed wegbrengen. Toen we ook de toilettassen en de koffers helemaal gereed hadden, hebben we nog een broodje gegeten onder het genot van een RTL-travel uitzending over Chili. En zo werd het 13.30 uur, tijd om richting het station te gaan. De buurman was zo vriendelijk om ons een slinger te geven. Gelukkig was het droog en met m'n windstopper niet echt koud. Eenmaal op Schiphol konden we in hal 2 zo inchecken. Inmiddels was Zussie ook naar Schiphol gekomen en hebben we gezellig samen nog even een bakkie gedronken. Gelukkig waren we bijtijds op Schiphol gearriveerd zodat we na de koffie nog genoeg tijd over hadden om te shoppen. De tijd daarvoor werd een stukje minder vanwege de enorme rij bij de paspoort- en bagagecontrole. En het maakte dit keer niet uit, business class of geen business class. We dachten na de controle nog even Argentijnse en Chileense pesos te scoren, maar dat viel tegen, geeneens voorradig! Dan maar op naar de luchtjes, 2 extra geheugenkaartjes voor de camera's, een extra batterij en een wereldstekker. Ja, en als je dan een keertje business class vliegt dan wil je de Crown Plaza lounge ook wel even gezien hebben. Echt gezellig was dat niet, maar de drankjes en de snacks waren gratis. Echte Hollanders! Om 18.00 uur zaten we eindelijk dan in het vliegtuig en nog geen 20 minuten later gingen we de lucht in nadat we zelfs eerst een glaasje champagne hadden gekregen. Daarna kregen we ook nog een schaaltje met 2 borrelhapjes á la tapas en een zoet cakeje. Dat laatste gewoon laten staan, we zijn immers geen zoetekouwers. En ik was nauwelijks klaar met m'n verhaaltje tot zover of we gingen alweer landen. Het is echt een vluchtje van niks! Op het vliegveld van Parijs zijn we eerst op zoek gegaan naar onze volgende vertrekhal, maar daar was niet echt veel te eten en dus moesten we weer een stukje terug. In de hal waar we nl. aankwamen, had je restaurant Flo. Daar hebben we een heerlijk stukje zalm gegeten, alleen de witte boontjes erbij was niet echt bijzonder, de Chablis daarentegen maakte het weer enigszins goed. We hadden eigenlijk best wel snel gegeten en onze volgende vlucht ging pas om 23.20 uur. Toen hebben we maar weer de business class lounge opgezocht waar je je weer helemaal klem kon zuipen. Wij hielden het overigens netjes bij een sapje. Eenmaal aangekomen bij gate E35 konden we zowat gelijk beginnen met boarden. En dit keer hadden we de echt lekkere stoelen direct achter de First class. En toen bleek dat we zelfs nog een heel menu voorgeschoteld kregen. Nou dat werd alleen een voorgerecht (foie gras met brood en kruidkoek) en wat kaas toe (het zogenaamde express dinner). Ondertussen hadden we al een aantal keren weer champagne gekregen. Wat een luxe die business class! En dat eten krijg je ook op gewoon servies met heel wat tafelzilver. Rond 01.00 uur ging ik toch m'n stoeltje maar eens plat gooien om lekker te gaan slapen. Wat zalig dat je gewoon plat kan liggen.................................................

Dag 2

07-11-2009 Amsterdam - Buenos Aires

.......... Pas om 08.30 Nederlandse tijd werden we echt wakker. Natuurlijk was ik wel af en toe wakker, maar ik heb heerlijk gelegen. Het was vervolgens wel even wachten totdat we ons ontbijtje kregen, want pas om 10.30 uur werd de tafel gedekt. Maar goed, lokale tijd was het pas 08.30 uur. Het ontbijt bestond uit een heerlijk broodje en 2 rolletjes omelet, een yoghurtje en natuurlijk de jus d'orange en de koffie. Na het ontbijt hebben we de tv eens tevoorschijn gehaald om te kijken waar we nu eigenlijk zaten, maar dat schoot op, nog maar een uurtje. Films hebben we dus niet gekeken, maar nog wel even naar de webcam vanuit de cockpit, super! En om 09.30 uur lokale tijd zetten we weer veilig de voetjes aan de grond. Bij de douane aangekomen, moesten we eerst nog een formulier invullen. We zagen iedereen zo'n ding pakken, dus wij ook maar. Nadat we de koffers hadden opgepikt en we de aankomsthal binnen liepen, was het op zoek naar een bordje met onze naam. En jawel hoor, daar stond netjes een jonge dame op ons te wachten. Ze wees ons eerst een pinautomaat waar we Argentijnse pesos konden trekken, want we hadden nog steeds geen rooie cent. Vervolgens gingen we met haar in een taxi naar het hotel. Onderweg kregen we al een map met info en vouchers. In het hotel kregen we nog wat uitleg over Buenos Aires. En omdat we toch nog niet de kamer op konden, gingen we maar gelijk op pad. Het weer was prachtig, eerst nog even een fris windje, maar 't werd al gauw warm. Het Plaza de Mayo met het presidentiële paleis 'Casa Rosada' lag echt om de hoek van het hotel. Inmiddels hadden we alweer trek gekregen en dus op naar het oudste café van de stad, 'Gran Café Tortoni', voor een heerlijke sandwich. Daarna zijn we de hele Avenida de Mayo afgelopen naar het 'Palacio del Congresso'. Onderweg staken we de breedste straat van Buenos Aires over, de 'Avenida 9de Julio' van wel 140 meter breed. Voor de terugweg namen we de metro. Maar weten wij veel dat die links rijden, dus stonden we aan de verkeerde kant van het perron. En we hadden maar 1 kaartje gekocht. De verkoopster was echter zo behulpzaam om ons aan de overkant er zo door te laten. We namen lijn A terug naar Plaza de Mayo. En zoals onze hostess vanochtend al zei is lijn A de oudste metro van Latijns Amerika. En inderdaad zeg, wat een oud barreltje, maar wel heel stijlvol. Vervolgens gingen we verder naar Puerto Madero met z'n verbouwde pakhuizen waar nu allemaal restaurantjes zitten. Kwam goed uit, want het werd alweer tijd voor een drankje én cheesecake en dat zowaar bij Hooters. Die heb je hier blijkbaar ook. Puerto Madero is een mooi gedeelte van Buenos Aires met naast de mooie pakhuizen ook mooie appartementencomplexen. En wat een eettentjes zeg! We vonden een leuke voor vanavond en hebben die gelijk maar gereserveerd, want je weet het niet. Op de Plaza de Mayo zagen we heel wat mensen met regenboogvlaggetjes. Zouden ze hier ook een gaypride hebben? Eenmaal terug in het hotel bleek de kamer gereed te zijn. Eigenlijk wilden we eerst nog wat drinken. Nu heeft het hotel een dakterras, maar helaas was daar de bar gesloten. Wat een chique dakterras (net zoals onze kamer in het bruin-wit) en wat een uitzicht! De bar beneden was ook dicht, dan maar weer even de straat op. Al gauw vonden we een ouderwetse tangobar (waar ze vanavond helemaal los gaan) voor een verse appelsap con aqua en een biertje. Rond 18.00 uur werd het dan eindelijk tijd voor een overheerlijke douche en een powernap. Een echte powernap, want de wekker moest ons wekken zodat we om 20.30 uur in het restaurant waren, het prachtige 'Villegas' in Puerto Madero. Dit keer namen we nog een voorgerecht, gebakken kaas en gerookte ham, met een heerlijke steak als hoofdgerecht. We konden zelfs nog van het saladebuffet nemen, maar dat kon er helaas niet meer bij. Ondertussen genoten we heerlijk van de Trumpeter Cabernet Sauvignon. Jawel, een bekende, want Bakboord heeft die wijn ook. Na het eten (alles bij elkaar voor maar € 34,71) zijn we nog naar de bar Puerto Rico gegaan voor wederom een verse appelsap en een biertje. Dit keer was er dus live muziek met tangodans. Best wel grappig om dat mee te maken. Vervolgens lagen we pas tegen enen in bed. Dat zal lekker slapen worden.

Dag 3

08-11-2009 Buenos Aires

Vanochtend hadden we geeneens de wekker nodig. En die hadden we toch echt gezet, want voor vandaag staat een aardige stadswandeling van tien kilometer op het program. Maar eerst nog even een ontbijtje scoren. Zo mooi als het hotel is met z'n stijlvolle kamer en mooie ontvangst met nog zo'n ouderwetse open lift met smeedijzeren hekwerk, zo karig was het ontbijt. Alleen wat boterhammen die je gelukkig nog wel kon roosteren, ham en kaas, melk en cornflakes en een sapje. De koffie noem ik niet eens, want die was gewoonweg niet te zuipen. Nou, we vinden vast wel wat onderweg. Uiteindelijk was het alweer tegen 11.00 uur voordat we op pad gingen. We liepen eerst richting Plaza de Mayo om daar de metro te nemen naar Pueyrredón. Van daaruit was het nog maar een klein stukje naar de straat waar de ouders van Máxima wonen, de Av. Pte J.E. Uriburu. Op de hoek met de Av. Santa Fe namen we eerst een echte, lekkere, koffie met, jawel, weer een cheesecake. En wat zag die tent er mooi uit en lekker geen toeristen, maar heerlijk op de zondagmorgen tussen de locals. En één blok verder stonden we voor de deur van de familie Zorreguieta op nummer 1252. Ondertussen hadden we nog even boodschappen gedaan bij de Disco er naast. Het werden alleen 2 appeltjes en 3 banaantjes, maar je zou er maar om verlegen zitten. We zagen nog wel dezelfde wijn als die we toen in Maastricht dronken met dat hele mooie etiket 'Postales' voor 16 pesos (net nog geen € 2,00). De straat konden we vervolgens helemaal uitlopen en dan kwamen we vanzelf bij het Cementario de la Recoleta. Een begraafplaats waar de graven complete optrekjes zijn. Hier ligt ook Evita Peron (maar dat was maar een heel bescheiden graf). Een enkele Argentijn ging op bezoek bij de overledene en brandde kaarsjes binnen in het ‘huisje'. Ja, bijzonder. Naast het kerkhof stond de Basílica de Nuestra Señora del Pilar die we even zijn ingegaan. Daarna liepen we via een park met allemaal kraampjes richting de faculteit voor rechten. Overigens had je in een straatje vlakbij ons hotel (Av. Defensa) ook een zondagsmarkt met antiek. Naast de faculteit had je het park Plaza Naciones Unidas met de Floralis Genérica. Een gigantische bloem van RVS die 's nachts dicht is en om 07.30 uur weer open gaat. Best wel een gaaf bouwwerkje. Vervolgens gingen we in de Avenida Alvear op zoek naar een eettentje. Maar dat werd nog lastig. We zagen alleen maar dure hotels en art galeries. Dan toch maar alvast een banaantje. Inmiddels waren we de Av. 9^de Julio weer overgestoken en stonden we voor de Iglesia Nuestra Señora de Socorro waar Máxima is gedoopt. Er tegenover zat een eettentje en daar hebben we heerlijk een salade gegeten. Via de Av. Florida kwamen we weer in de buurt van het beginpunt. Gelukkig waren de winkels gewoon open en ook de Galarias Pacifico, een hele mooie shopping mall mét kerstboom. Bizar om met dit temperatuurtje een kerstboom te zien. We namen ook nog een stukje de Av. Lavalle om uiteindelijk bij de Basílica de Nuestra Señora de la Merced uit te komen, maar die was helaas gesloten. Onderweg hebben we nog wat geld gepind, maar de eerste keer wilde niet lukken. Het geld kwam er gewoon niet uit. Da's lekker! Inmiddels was het weer tijd geworden voor een drankje en omdat we vlakbij Puerto Madero, waren zijn we daar neergestreken. Vervolgens hebben we bij Marcelo Cocina Italiana een reservering gemaakt voor vanavond. In de tussentijd konden we nog even heerlijk slapen, want als je hier pas om 21.00 uur gaat eten, ben je nog aan de vroege kant. We waren dit keer verstandig om geen voorgerecht te nemen en het bleek dat de pasta's voor twee personen waren en dan was het nog veels te veel, maar wel ontzettend lekker met zalm en roomsaus. Wel hadden we d'r een salade van rucola bij genomen. Zo, onze eerste volle dag in Buenos Aires met prachtig weer en heerlijke temperatuur. En toen we eenmaal ons bedje roken, vielen we als een blok in slaap.

Dag 4

09-11-2009 Buenos Aires - Puerto Pirámides

Dit keer geen ontbijtje in het hotel, maar een banaantje en wat pepernoten. We gaan straks gewoon een leuk koffietentje opzoeken. Wel heb ik gisteren ‘dulce de leche' kunnen uitproberen. Het leek op smeerkaas, maar het zag eruit als pindakaas en smaakte naar caramel, iets van Bubblegeen dus. Na het banaantje ging Moppie eerst nog even hardlopen in Puerto Madero. Helaas ben ik even gestopt met lopen en dus bleef ik ‘thuis'. Kon ik dit reisverhaal bijwerken, want dat had ik gisteravond niet meer gedaan. Daarna hebben we de koffers gepakt, want vanmiddag nemen we het vliegtuig richting het zuiden. Helaas moesten we om 12.00 uur al uitchecken. Dat lukte ook maar net. Ze gingen ons al bellen met de vraag waar we bleven en of we misschien hulp nodig hadden met het dragen van de koffers. Ja, ze zijn hier wel héél vriendelijk. Buiten was het weer heerlijk weer met hier en daar nu wel een wolkje. Eerst gingen we maar eens op zoek naar een lekker bakje koffie. Eén blok verder, tegenover de Basílica de Santo Domingo, vonden we d'r één. Na de koffie brachten we ook een bezoekje aan de basiliek. Er was zelfs een dienst gaande. Daarna gingen we verder banjeren door San Telmo. Dit is het echte Buenos Aires met veel kleine restaurantjes en niet zoveel toeristen. Via de Avenida San Lorenzo kwamen we weer uit op de Avenida Defensa die uiteindelijk uitkwam op het Plaza Dorrego. Een klein pleintje met wat terrasjes en een stel dat de tango danste, dat was wel aardig en heel leuk voor een foto. Daarna was het gewoon weer de Avenida Defensa teruglopen tot aan Avenida Moreno. Twee blokken ervoor zagen we een mooi eettentje, Brasserie Petanque. Een Frans ding met dan ook een heerlijke salade nicoise en een quiche loraine. Eenmaal terug in het hotel moesten we nog even twintig minuutjes wachten in de lobby voordat onze taxichaffeur arriveerde. Klokslag 14.30 was hij er. Het was gelukkig dezelfde als op de eerste dag naar het hotel toe, zodat we hem de tip van de heenweg ook nog konden geven. Het was nu een stukje drukker op de weg dan zaterdag. Via de Av. 9^de Julio verlieten we het centrum. Toen we op de snelweg zaten, kwamen we nog door een heuse sloppenwijk en dat zo dicht tegen de snelweg aan. Wat een krotten zeg! Een groot verschil met het centrum. Op de luchthaven verliep het inchecken vlotjes, we hoefden geeneens tickets te laten zien, onze paspoorten waren voldoende. Na de bagage controle had je nog verschillende winkeltjes en het zag er nog mooi uit ook. Een mooiere luchthaven eigenlijk dan de internationale luchthaven. Na een kopje koffie nog even naar het toilet en dan boarden. We dachten dat we via een slurf het vliegtuig in konden. Niet dus, heb ik mooi foto's gemaakt van het verkeerde vliegtuig. De slurf bracht ons gewoon weer naar buiten waar een bus op ons stond te wachten. Gelukkig was het droog toen we op de trap van het vliegtuig stonden, want even daarvoor kwam het met bakken naar beneden. Ja, hebben wij even mazzel en vanochtend in Buenos Aires hadden we dus geluk met nog een stukje mooi weer. Het vliegtuig was best nog wel een aardig ding met twee om drie stoelen. Helaas zaten we niet bij het raam, maar blijkbaar wel aan de goeie kant, want toen we na drie kwartier vertraging de lucht in gingen, konden we mooi Buenos Aires zien liggen en heb ik toch wat mooie foto's kunnen maken. Al gauw kregen we wat te drinken én te eten en dat op een vluchtje van nog geen twee uur. Het eten bestond uit een sandwich met ham en kaas en een bladerdeeggebakje met daartussen dulche de leche, een soort toffee gebakje dus. Na een kleine twee uur kwam de grond steeds dichterbij. Wat een dorre vlakte! Op het kleine vliegveld van Trelew (dat op dit moment aan een verbouwing onderhevig is) mochten we lopend naar de aankomsthal. Ja, voor het eerst was de Patagonische wind voelbaar! Nadat we de koffers hadden, zagen we gelijk een desk met onze naam, het was het autoverhuurbedrijf Fiorassi. We kregen een splinternieuwe Fiat Sienna mee met maar 22 kilometer op de teller. Hij ging ‘m netjes halen voor ons. Vervolgens was het nog 160 kilometer toeren. We vertrokken om 20.00 uur richting Puerto Pirámides, dus dat wordt een latertje. Het was één rechte weg met maar af en toe een bocht en alleen maar wat lage struiken langs de weg. Ja, die wind heeft hier vrij spel, dus als een vrachtwagen ons passeerde dan was het oppassen geblazen. Twee uur later bereikten we Puerto Pirámides. Het was even zoeken waar nu precies hotel Las Restingas was, want inmiddels was het donker geworden en dan zie je niet veel. Dan toch maar even vragen bij de benzinepomp. Maar het was gewoon de eerste weg richting het strand en dan had je het gelijk aan je linkerhand. Gelukkig eten ze ook hier heel laat, dus nadat de koffers op de kamer stonden, gingen we om 22.30 uur nog een keertje eten. En dat bleek niet verkeerd, een risotto en een catch of the day. Super gewoon! En ik ben benieuwd wat voor een zeezicht we hebben .......

Dag 5

10-11-2009 Puerto Pirámides

Wouh, wat een uitzicht zeg! Vanaf het terras voor de kamer keek je zo het strand op en niet veel verder zag je al de zee. Wat een plek! Eerst gingen we maar eens kijken wat voor een ontbijtje ze hier hadden. Dit keer was het ook niet heel bijzonder, hoewel ze wel verse jus d'orange hadden. En de melk met de cornflakes en vezelsliertjes smaakte prima. Omdat het gisteravond bij aankomst best wel koud en winderig was, hadden we wat thermo-ondergoed aangedaan, maar dat ging al snel uit. Op naar de walvissen! In het hotel vroegen we waar we zo'n boottrip konden boeken. Nou, dat bleek tegenover het hotel te zijn bij Botazzi (veel groter is het plaatsje ook niet echt). Er bleek een boottrip om 12.00 uur te zijn gepland, want de ‘haven' was nog niet open. De sunsettour hebben we in ieder geval geboekt. We gaan gewoon twee keer als het lukt. Gelukkig hadden we dus nog even tijd om een lekkere koffie te scoren en om even over het strand te lopen naar wat rotsen. En wat denk je, zie je van hieruit al de walvissen uit het water komen! Machtig mooi! Uiteindelijk werd het 12.30 uur dat de boot vertrok. We kregen allemaal een zwemvest aan en als een stel pinguïns liepen we naar de boot. Die stond gewoon voor het hotel op het strand. Een tractor duwde de boot op een trailer het water in. En nu kan het feest beginnen. Echt lang hoefden we niet te wachten. En wat komen ze dichtbij de boot, ongelooflijk. Maar een enkele keer kwam ie ook met z'n staart uit het water. Er lag er ook eentje te draaien in het water met een jonkie erbij. Wat prachtig! En vanuit de boot kon je in de verte gewoon nog steeds het hotel zien liggen. Gelukkig had ik wel een primatoertje ingenomen, want verscheidene zag je toch overgeven. Voor je het wist was de tocht van 1½ uur alweer afgelopen en werden we het strand op gereden. Gelukkig hebben we nog een herkansing. Maar eerst gingen we lekker nagenieten op het terras van ons hotel. Het was gewoon warm. Als lunch namen we een heerlijke vegetarische pasta (dit keer voor Moppie) en een sandwich met rundvlees en gruyere kaas. Dat ging er wel even in. Vervolgens hadden we nog even tijd om het dorp te bekijken en aan het andere eind via het strand weer terug te lopen voordat onze volgende boottrip zou vertrekken. Inmiddels was het gezellig druk geworden. Ja, hele bussen komen hier en dan allemaal als pinguïn de boot in. Helaas was er wat meer bewolking gekomen en kregen we ook een soort cape om onder het reddingsvest. Ja, nu leken we wel echte pinguïns, zeker als je ook je capuchon op had. Dit keer gingen we met een ander bootje, een soort zodiac. Eerst leek het erop dat we wat minder zouden zien dan vanmiddag, omdat het wel even duurde voordat we wat zagen. Maar dit keer kwamen ze vaak met hun staart het water uit! En het mooie was dat ie er ook nog een paar keer echt uit sprong. Ja, hier kwamen we voor! Wat is dat prachtig om zulke grote beesten te zien springen. En soms wist je gewoon niet waar je kijken moest, dan waren gewoon aan weerskanten van de boot walvissen. Voor de sunset voer de boot nog een stukje verder om na ruim twee uur weer huiswaarts te keren. Na afloop kregen we nog met de hele groep een wijntje met wat kaas, worst en olijven. En wat denk je, dat was gewoon in ‘ons' hotel! Voor het eten namen we nog wel even een warme douche, want onze kleren waren wel een beetje nat geworden van het opspattende water en dus kregen we het een beetje koud. We hadden het ons zelf makkelijk gemaakt door lekker in het hotel een tafeltje te reserveren. Nou de luingini met seafood en de penne rigatte carbonara smaakte weer overheerlijk. En eindelijk hebben we het eens gered om vóór twaalven in bed te liggen. Nog nagenietend van de boottrip vielen we als een blok in slaap.

Dag 6

11-11-2009 Puerto Pirámides

Zo, dat was een vroegertje vanochtend, want Moppie ging eerst nog even hardlopen. Zo kon ik de dag van gisteren schrijven, want daar was ik gisteravond te moe voor. Terwijl ik m'n boekje zat te schrijven met uitzicht op zee zag ik op een gegeven moment Moppie over het strand voorbij komen. Wat een heerlijke relaxte plek is dit. Het werd dan ook pas goed 09.30 uur voordat we aan het ontbijt zaten. Dit keer waren we slim om een echte espresso te bestellen, dan kregen we ten miste goeie koffie. Tijdens het ontbijt konden we gewoon vanuit het hotel zelfs genieten van walvissen die uit het water kwamen. Dat is toch machtig mooi! Vandaag werd het een dagje toeren, maar dan wel eerst even tanken en weer even geld halen bij de plaatselijke pinautomaat, wat gewoon een simpel klein hokje is in the middle of nowhere. En dan op naar de zeeleeuwen, pinguïns en guanaco's. Even buiten Puerto Pirámides had je al gelijk een mooi uitkijkpunt van waaruit je het dorp mooi kon zien liggen. Daarna gingen we eerst naar Punta Delgada. Maar voordat we daar waren, hadden we eerst een lange gravelweg te gaan van 74 kilometer. En links en rechts was alleen een dorre vlakte te zien met wat lage struikjes. Halverwege zag je de Salinas Grandes liggen, een zoutvlakte die 40 meter onder de zeespiegel ligt. Eenmaal aangekomen bij Punta Delgado konden we vanaf de klif de zeeleeuwen bewonderen. Ze lagen heerlijk rustig beneden op het strand. Vervolgens dachten we wat te kunnen eten bij het naastgelegen hotel, maar dat zat helemaal vol. Een dame stond ons al op te wachten om dat te vertellen. Ze vertelde ons ook dat je bij het volgende punt ook een eetgelegenheid had. Gelukkig kon ik wel gebruik maken van het toilet. En dan op naar Caleta Valdés. En wéér alleen maar dorre vlakte om ons heen. Nu zag je wel zo af en toe de zee. Bij Caleta Valdés had je inderdaad een zelfbedienings-restaurant waar we lekker buiten op het terras een stuk hartige taart met sla hebben gegeten. Daarna gingen we eerst voor een wandeling. Ook nu zagen we weer de zeeleeuwen op het strand liggen. Een klein stukje verder toeren had je het echte leuke werk, de pinguïns! En zo dichtbij! Je kon ze zowat aanraken, maar dat mag natuurlijk niet. Nou, dat waren mooie plaatjes. Wat een prachtbeestjes zijn dat! Vervolgens gingen we ook nog helemaal naar het Noorden, Punta Norte. Onderweg kwamen we de eerste guanaco's tegen, een soort lama. Ook de struisvogels kwamen we weer tegen en sommigen met jongen. Bij Punta Norte kon je wéér zeeleeuwen zien liggen op het strand. Echt veel activiteit zit er alleen niet in. Daarna was het nog zo'n 70 kilometer over de gravelweg terug naar Puerto Pirámides. En weer alleen maar dorre vlaktes, maar dit keer wel met de ene guanaco na de andere. En ook vlak voor onze auto oversteken hè. Rond 18.00 uur waren we weer terug bij het hotel voor een lekker drankje. Ondertussen probeerden we de vlucht van morgen te herbevestigen, dat stond ten minste in de beschrijving dat we dat moesten doen. Alleen het telefoonnummer werkte niet. Even vragen bij de receptie dan maar. Zij was zelfs zo vriendelijk om het via internet te doen en ons dan gelijk in te checken. Nou, da's helemaal mooi. Na het drankje zijn we nog naar een uitkijkpunt gegaan: Punto Pirámides, voor een mooie zonsondergang. Het was geen uitkijkpunt voor campers, want wij kwamen op de terugweg nauwelijks meer de helling op. Helaas sloot het uitkijkpunt al om 20.00 uur en toen was het nog behoorlijk zonnig. Dan maar weer terug naar het hotel en lekker douchen en omkleden voor het avondeten. Voor de verandering aten we weer eens in het hotel. Dit keer wederom de catch of the day, 'snoek', zo klonk het ten minste en de rumpsteak, en dit alles met een lekker wijntje, een Malbec van Cavas Pozo. Om 23.00 uur werd het echter weer bedtijd, terwijl er net nog gasten binnenkwamen om te eten, net zoals wij eergisteren aankwamen. Voor ons werd het in ieder geval tijd voor ons mandje.

Dag 7

12-11-2009 Puerto Pirámides - Ushuaia

Na het flesje wijn van gisteren moest de wekker aardig z'n best doen om ons wakker te krijgen, maar dat was dan ook al om 07.15 uur. Ja, we hebben weer aardig wat op het program staan. Dit keer hebben we tijdens het ontbijt helaas geen walvissen meer gezien. Maar alleen al het uitzicht was magnifiek. Om 10.00 uur hebben we de auto ingepakt en zeiden we Puerto Pirámides gedag. Onze eerste stop was bij Isla de los Pajaros, in de hoop daar flamingo's te zien. Nou, alles behalve flamingo's, wel een mooi kerkje en dito uitzicht. Wellicht dat de flamingo's ergens anders verblijven. Tot twee keer toe zijn we nog een boerenerf opgereden, maar in de verste verte geen flamingo te bekennen. Dan maar op naar Punta Tombo met z'n pinguïns. Dat was wel even een stukje rijden, zo'n 280 kilometer, maar dan heb je ook wel wat. Gelukkig hoeven we dat niet helemaal terug te rijden, want vanavond gaan we met het vliegtuig naar Ushuaia. Op de heenweg richting Punta Tombo kwamen we al langs het vliegveld, het was toen 12.30 uur. Nu konden we kijken hoe lang we er over doen, zodat we weer op tijd terug zijn. Gelukkig vertrekt onze vlucht pas om 19.10 uur i.p.v. 18.00 uur zodat we bij Punta Tombo even de tijd hebben. Het was weer een mooi ritje met een buitengewoon interessant uitzicht, niet dus. Voorbij het vliegveld moesten we wel even opletten hoe we moesten rijden, want goeie bewegwijzering kennen ze hier niet. Maar het ging in één keer goed. Rotondes kennen ze hier ook, maar die zijn zo groot dat je halverwege niet meer weet of je de helft al hebt gehad. We konden aardig doortuffen met hier en daar een vrachtwagen die we moesten inhalen (anders ging het wel héél lang duren). Gelukkig waren het minder vrachtwagens dan even voor Trelew. De laatste 20 kilometer ging wel over gravel. Inmiddels waren we dat al aardig gewend, dus konden we ook hier aardig doortuffen. Om 14.00 uur waren we bij Punta Tombo. Eerst maar even wat eten en ook hier hadden ze heerlijke groenten quiche. Hier troffen we Rita en Auke waarmee we op de boot zaten tijdens de sunset walvisexcursie. Dat was wel even gezellig. Vervolgens hadden we een uurtje om de pinguïns te bekijken. Bij de ingang van het reservaat moest je nog wel even een kaartje kopen die je twee meter verderop weer moest inleveren bij een ranger. Als ruil kreeg je wel een plattegrondje. Gelijk in het begin zag je de eerste pinguïns, ze lagen in een holletje te broeden op hun eitjes. Ja, helaas zijn de jonkies nog niet uit hun ei gekropen. En ja hoor, daar stond er eentje ons al op te wachten. De trail was afgezet met wat keien, dus je kon gewoon naast ze gaan staan. Geweldig! Wat zijn het ook mooie beesten. Aan het einde van de trail had je een mooi uitzicht vanaf een rotspartij op de beestjes op het strand. Hier zag je ze ook lekker het water in gaan. Even verderop liep je gewoon weer tussen de pinguïns. D'r was er zelfs eentje die een stukje met ons mee liep. Wat is dat gaaf zeg! Je kon zelfs nog iets verder lopen zodat je een mooi uitzicht had over de vlakte, maar daar hadden we helaas geen tijd meer voor, het uur was al om. Vervolgens was het weer anderhalf uur terugrijden. Dit keer ging het ietsjes sneller, omdat we wind mee hadden. En ook in Trelew namen we in één keer de goeie weg. Even de auto inleveren en de koffers afgeven. De boardingpass had Jessica van Hotel Las Restingas al voor ons uitgeprint, dus dat was zo voor elkaar. We dachten nog genoeg tijd te hebben voor een broodje, maar het boarden begon veel eerder. Alhoewel, je werd gewoon eerst in een andere ruimte gezet. Keurig op tijd mochten we weer lopend naar het vliegtuig. Dit keer namen we de achteringang onder de staart omdat we op de vierde rij van achteren zaten. Gelukkig wel lekker met z'n tweetjes op een rij van drie en net voor de motor zodat we nog mooi uitzicht hadden. Al gauw kregen we wat te eten, rijst met plakjes kip en toast/brood. Niet echt bijzonder, maar dat mag je ook niet verwachten op een vluchtje van twee uur. Op een gegeven moment had je prachtig uitzicht over de besneeuwde toppen. Nu bleek het ook 1°C te zijn in Ushuaia. Het had een mooie aankomsthal. Dit keer stond er niemand op ons te wachten en mochten we zelf een taxi nemen naar Hotel Lennox. Het was nog een heel klein beetje licht en dus zagen we net hoe groot Ushuaia wel niet is. De sneeuw lag nog op de auto's en langs de kant. Oeps en morgen is het niet veel beter en dat met een excursie. Ook Hotel Lennox zag er weer heel fraai uit. Inmiddels was het 22.30 uur en zijn we alleen wat gaan drinken in de bar op de bovenste verdieping. Morgen is het weer vroeg op, want dan worden we om 08.15 uur weer opgepikt voor een excursie en dat noemen ze vakantie. Na het glaasje champagne vielen we als een blok in slaap.