Dag 8

13-11-2009 Ushuaia

Zo, dat was een vroegertje dit keer, de wekker liep om 06.00 uur af. En dit keer hebben we iets minder geslapen, omdat we het halverwege de nacht koud kregen en we de kachel aan moesten doen. Het ontbijt was op de bovenste verdieping met een prachtig uitzicht over de baai en de stad. Dit keer hadden ze zelfs bruin brood en aardige koffie. Om 08.15 uur werden we opgehaald door Frederico met een landrover. Samen met nog een stel uit het hotel, Isedore en Lourdes (voor hen, bleek later, was het hun honeymoon) en Paco moesten we nog een stel ophalen, Beth en Lucy. Een leuke kleine groep. We reden eerst nog een stukje over de nationale route no. 3. Hier in Ushuaia staan bordjes langs de kant van deze weg die je laten zien hoeveel kilometer het nog is naar Buenos Aires. Ach, dat is ‘maar' 3.000 kilometer. Maar als je route 3 echt helemaal wilt doen, dan kom je in Alaska uit. Vervolgens reden we een aardig stukje het Nationaal Park Tiera del Fuego in. De auto stopte bij Bahia Lapataia, vanaf hier gingen we een wandeling maken van zo'n twee uur. Het weer viel bijzonder mee. Ja, het was koud, zo'n 3 °C, maar een gevoelstemperatuur van - 2°C. We hebben dan ook niet voor niets onze warme kleren meegenomen en daardoor kreeg ik het gelukkig niet koud. Eerst liepen we even naar het uitkijkpunt over de baai. Prachtig! En wat een rust, er was ook verder niemand te bekennen dan alleen ons groepje. Daarna liepen we de bossen in. Het was af en toe heuveltje op en weer af en soms was het ook aardig modderig, omdat het de week ervoor geregend en gesneeuwd had. Soms liep je ook nog in de sneeuw en hoorde je het zo heerlijk kraken onder je schoenen. Vanaf een ander mooi uitkijkpunt kregen we een heerlijk warm kopje koffie met een muffin. Het was een hele mooie afwisselende wandeling met af en toe ook nog een mooie vogel in het zicht. Na de wandeling mochten we een kajak in, of eigenlijk een smalle rubber boot. Moppie mocht voorin en Beth en ik mochten in het midden naast elkaar. Paco mocht als stuurman achterin. In de andere kajak ging de andere helft van de groep. Al peddelend voeren we door Bahia Lapataia terug naar waar we begonnen zijn met de wandeling. Waanzinnig! En gewoon af en toe heerlijk in het zonnetje. Op een gegeven moment was het wel even schrikken van gespartel achter de boot. Het bleek een zeehond te zijn die gezellig met ons kwam spelen. Net als de walvissen sprong ie soms zelfs het water uit. En dan hoor je alleen maar dat gespartel en verder niets. Ja, deze excursie had ik ook voor geen goud willen missen. Na het peddelen kon de extra waterdichte broek uit en konden de laarzen weer worden omgeruild voor de eigen schoenen. Inmiddels was het 13.30 uur en werd het dus wel tijd voor een heerlijke lunch. We reden nog verder het park in naar Lago Roca waar we op een campground in een tent werden opgewacht voor een heerlijke lunch. Het brood met wat kaas, worst en olijven stond al klaar. En natuurlijk hadden ze hier de wijn 'del Fin del Mundo' van Postales. Vervolgens kregen we ook nog een heerlijke maaltijdsoep met grote brokken kip erin. Daarna hadden we nog even tijd om het meer te aanschouwen voordat we weer terug gingen. Dat dachten we, maar we kregen nog een toetje! En wat voor één, het postkantoortje aan de Bahia Ensenada. We hadden al op tv gezien dat Chris Zegers hier stempels ging halen voor in z'n paspoort. Hadden wij effe mazzel dat we vanochtend toch de paspoorten in de rugzak hadden gedaan. En het was inderdaad nog dezelfde kerel. Moppie begon hem te vertellen dat de man en Chris Zegers al zingend een biertje dronken. Ja, daar houdt de man wel van, maar ook van whisky en zo kreeg Moppie een klein flesje whisky mee. Geweldig zo'n toetje, anders hadden we het nooit gevonden. Daarna werden we weer netjes bij het hotel afgezet en konden we nog even het dorp in om ook de stempels te halen bij het toeristenbureau. Zo, die zijn al binnen. Het winkelen bewaren we voor morgen, zodat we nu even lekker konden uitrusten bij Tante Sara. Na de driewekelijkse wasbeurt zijn we om 21.00 uur lekker gaan eten bij Bodegón Fueguin en hebben we genoten van een overheerlijke Argentijnse steak. Super! Dat smaakt wel even tien keer beter dan in Nederland. En dan na afloop snel naar het hotel, want het sneeuwde!

Dag 9

14-11-2009 Ushuaia - Via Australis

Vanochtend hebben we eindelijk eens lekker uitgeslapen tot 08.30 uur. Gelukkig mochten we een uurtje later uitchecken en dus hadden we tot 11.00 uur de tijd. We hadden wederom mooi uitzicht met het ontbijt en zagen dat ‘onze' boot al in de haven lag. Nou, da's niet verkeerd. Na het ontbijt gingen we eerst naar de brillenzaak om de hoek van het hotel om te vragen of ze mijn bril konden maken. In Buenos Aires drukte ik nl. één van de glazen uit het montuur. Voor haar was het geen enkel probleem, ze drukte gewoon het glas weer in het montuur. Vervolgens gingen we inchecken bij het kantoortje van de Via Australis. Daarna hebben we heerlijk koffie gedronken bij Tante Sara, maar dit keer bij een andere vestiging. Ondertussen hebben we de kaartjes geschreven. Daarna zijn we op zoek gegaan naar lijm, want die was alweer op. Dit reisverhaal houd ik nl. bij in een reisdagboek waarin ook ruimte is om plaatjes te plakken. Bij een fotozaak hadden ze het niet, maar ze verwees ons door naar een boekhandel. Daar gingen ze eerst helemaal op zoek naar zo'n roller en vonden die ook, maar uiteindelijk verkozen we toch de gel. Voor de lunch gingen we weer naar Bodegón Fueguino voor een heerlijke pizza en callelonic met groenten. Super gewoon! Vervolgens zijn we nog naar het Maritime Museum en Ushuaia's Old Prison gegaan. Dat was wel even bijzonder om te zien en die gevangenis is eigenlijk pas in 1947 gesloten. De winkeltjes van Ushuaia hebben we dus nauwelijks gezien, maar wel heb ik in de winkelstraat een foto gemaakt met de pinguïn brothers. Alwéér met een pinguïn op de foto! Toen nog even een kopje koffie en vervolgens hop de boot op. Tussen vijf en zes was het nl. inschepen. Op de boot werden we gelijk welkom geheten en naar onze hut gebracht. En wat voor een hut, perfect gewoon! Best wel ruim eigenlijk. In de hut lag ook het programma klaar voor de komende dagen (als het weer het allemaal toelaat). Om 18.00 uur kregen we gelijk een briefing met de veiligheidsinstructies. En jawel hoor, daar waren Isedore en Lourdes weer. We zagen ze vanmiddag al in het dorp en ze zeiden toen dat ze een cruise gingen maken en Paco zagen we later ook aan boord. De Engelse versie van de briefing werd echter in een andere lounge gegeven en daar kwamen we nog wat Nederlanders tegen (van de acht in totaal). Na de briefing hadden we even de tijd om wat foto's te maken voordat we om 19.00 uur de volgende bijeenkomst kregen, dit keer een welkomscocktail met lekkere hapjes en tangodansers en de introductie van de kapitein en zijn bemanning. Aansluitend kregen we een lezing over Kaap Hoorn. Daarna hadden we net een kwartiertje de tijd om wat anders aan te trekken, want het was al vroeg dinner time dit keer, nl. al om 20.15 uur. Het wordt ook allemaal omgeroepen, dus missen kan je het niet. We gingen gezellig aan de tafel met de andere Hollanders zitten, Harry & Gré en Ton & Ineke. Vervolgens kwamen er ook nog twee Amerikanen bij zitten, Marian & Jack. Reuze gezellig! En wat denk je, in het Nationaal Park Tiera del Fuego heeft Harry foto's genomen van een stel in een kajak en dat blijken wij gewoon te zijn. Wat een toeval! Het eten was gewoon helemaal super, eerst een voorgerecht van vis, toen een soepje en vervolgens had je de keuze uit vis of vlees en dan ook nog een nagerecht met dulce de leche én koffie toe. Als afsluiting hebben we nog een drankje genomen in de bar. Inmiddels waren we vanaf 20.00 uur al een aardig stukje aan het varen en vielen we op de deining van de golven heerlijk in slaap.

Dag 10

15-11-2009 Via Australis

Zo, wat een nacht! Ze hadden het al voorspeld dat rond 02.00 uur en rond 06.00 uur er enige deining zou zijn. Nou, dat klopte wel. Echt slapen was er niet bij. En omdat de wekker al om 05.30 uur afliep, stond ik al waggelend onder de douche. Echt prettig was dat niet, dus gauw maar even een crackertje en een tabletje, alleen het duurde even voordat die werkte. Gelukkig kon ik in die tussentijd alles binnen houden. Om 07.00 uur werden we verwacht, met zwemvest aan, in de Sky Lounge op dek 4. Jawel, we gaan met van die zodiacs van boord. De eerste ‘disembarkation' was naar Cape Horn. Na de veiligheidsinstructies gingen we met ongeveer 15 man de zodiac in. Het sneeuwde zelfs toen we van boord gingen. Maar het weer verandert hier zo snel dat het op Kaap Hoorn al weer aardig goed was, met hier en daar zelfs wat blauw te zien. Er staat een mooi monument, in de vorm van een condor, op het eiland. Het monument was een vierkant stuk metaal en de vorm van de condor was juist uit het metaal gesneden. Vervolgens gingen we even naar de vuurtoren om onze handtekening te zetten en daarnaast was zelfs een klein kerkje. Maar wat een plek! Zo ver van de bewoonde wereld en die wind! Al gauw werden we weer opgehaald door de zodiacs, want er was een sneeuwstorm op komst. Daarna konden we eindelijk genieten van een heerlijk ontbijtje. De boot ging weer terug richting Ushuaia en dus nog weer een stukje Drake Pasage met de daarbij behorende deining van vannacht. Dan maar weer een pilletje innemen. Het ontbijt was buitengewoon uitgebreid met dit keer heerlijke naturelle yoghurt. Na het ontbijt kropen we toch echt weer even ons mandje in, want het was vanochtend wel heel erg vroeg. Pas om 12.00 uur kwamen we weer eens kijken bij de dia-presentatie ‘Patagonia from ice to flowers'. Daarna was het alwéér eten en net zoals het ontbijt, ook de lunch in buffetvorm met heerlijke sla en pasta waaronder mijn favoriet: ravioli. Gelukkig zaten we weer aan tafel met de Hollanders, want dat was wel weer een gezellige boel. Vooral Harry kan er wat van. Na de lunch zijn we nog maar een keer ons mandje ingekropen. Dat is gewoon even bijtanken. Om 17.00 uur hadden we de volgende ‘disembarkation'. En om niet geheel slaperig ten tonele te verschijnen, hebben we om 16.00 uur even een sapje genomen in de lounge en zijn we nog even op de ‘bridge' geweest bij de kapitein. Machtig interessant! Er lag zelfs nog een ouderwetse kaart waar ze de route op uittekende die we inmiddels hadden afgelegd. Dit keer gingen we aan land bij Waluaia Bay. En vandaar uit gingen we een mooie wandeling maken naar een mooi uitkijkpunt. Onderweg kregen we nog het e.e.a. uitgelegd over de planten en bomen. Een hele mooie wandeling, alleen heel erg modderig. Op het mooie uitkijkpunt vroegen de gidsen om even stil te zijn, zodat iedereen kon genieten van de vergezichten met uitzicht op de boot én de stilte. Prachtig gewoon! De weg terug naar beneden ging een stuk gemakkelijker en beneden aan de waterkant stond een glas whisky op ons te wachten, net zoals eigenlijk op Groenland, maar daar deden ze het ‘maar' met Martini. Pas om 19.00 uur gingen we weer eens een keertje terug naar de boot. Gelukkig was het diner pas om 20.30 uur, zodat we nog even onder de douche door konden lopen. Overigens hadden ze onze schoenen bij het arriveren op de boot al schoon gemaakt met een hoge druk reiniger. Dat scheelde wel. Als vooraf kregen we een heerlijke gemarineerde zalm en vervolgens een vissoepje en als hoofdgerecht kon je weer kiezen tussen kip of beef. Nou, die beef was wederom heerlijk mals. Dat kunnen ze hier wel! Dit keer zaten overigens Barry & Patricia bij ons aan tafel. Hij kwam van oorsprong uit Ierland en zij uit Spanje, maar wonen in Engeland. Ondertussen voerden we richting Ushuaia en hadden we een prachtige ondergaande zon, die zo mooi kleurde op de besneeuwde bergtoppen. Na het eten gingen we nog een afzakkertje halen in de bar. En dat met een gezellige bingo erbij! Het moet niet gekker worden, het is net de TROS-boot! Als het goed is, hebben we vannacht niet zo'n deining en slaap ik wellicht wat beter. En ondanks dat we morgenvroeg geen landing hebben, is het niet uitslapen geblazen, want het ontbijt staat al om 08.00 uur klaar. We kunnen het ook helemaal bont maken door vroeg op te staan, zodat we de sunrise kunnen zien om 05.20 uur. Zou die net zo mooi zijn als de zonsondergang vanavond?

Dag 11

16-11-2009 Via Australis

Wat een heerlijke nacht! Jawel, ik heb echt lekker geslapen. Het went! Om 08.00 uur zaten we alweer aan het ontbijt. En ondanks de grote keus bleef het bij een yoghurtje en vers fruit. Na het ontbijt werd er weer een heel programma afgewerkt. Om 09.30 uur hadden we de eerste lezing al over de ‘Magellan Strait'. Maar omdat het nogal veel geschiedenis bleek te zijn, was het lastig om die oogjes open te houden. Aansluitend hadden we een demonstratie over scheepsknopen, maar we konden ook blijven zitten en toen kregen we info over gletsjers van de groep van National Geographic. Toen werden er zelfs foto's van Groenland getoond. Ja, dat blijft toch ook wel gaaf en prijzen ons gelukkig dat we een klein stukje van Groenland al hebben mogen zien. Een uurtje later kregen we het volgende onderdeel, dit keer een introductie over Chileense wijnen en natuurlijk na afloop ook een glaasje proeven. Maar die typische Chileense wijn, de Carménere, dat is en blijft een kruidig wijntje en heel erg wennen. Nog weer een uurtje later kregen we weer te eten, met dit keer een Magellan buffet met een groot stuk beef waar netjes voor een ieder een stukje vanaf werd gehaald. En wat hebben we gelachen! Iedere dag kregen we nl. van de staf een vragenlijst met vragen over de cruise en aan het einde van de cruise wordt bekend gemaakt welke tafel heeft gewonnen. Maar voor vandaag hadden we een ‘eigen' vragenlijst gemaakt met hele persoonlijke vragen over Harry & Gré, Ton & Ineke en Barry & Patricia, en om de verwarring helemaal compleet te maken, hadden we ook een vraag over onszelf bedacht. De andere tafelgenoten stonden helemaal perplex, want we hadden het natuurlijk wel door één van de crew members laten printen op het papier van de Via Australis én laten vertalen in het Spaans. Net echt! Na de lunch gingen we nog even liggen voordat het grote avontuur zou beginnen. Echt lang konden we niet liggen, want we waren pas om 14.00 uur klaar met eten en om 15.00 uur moesten we alweer klaar staan voor de ‘disembarkation'. Jawel, in zodiacs naar de Piloto en Nena gletsjer. Als eerste was de Engelstalige groep aan de beurt, een uur later de Spaanse en vervolgens nog een Frans/Duitse groep. Het weer was inmiddels buitengewoon, terwijl 90% van de dagen hier grijs, mistig en regenachtig is. We're lucky! Met vier zodiacs gingen we op pad. Vanaf de Via Australis had je nog geen uitzicht op de gletsjers. De zodiacs brachten ons door het Alacalufe fjord naar de Piloto en Nena gletsjer. Wat machtig! Ja, het blijft prachtig, elke gletsjer weer opnieuw. De zodiacs moesten zich een weg banen door de ijsschotsjes. Toen we even stil lagen nam de gids één voor één een foto van een ieder. In dit gebied waren ook heel veel vogels die zaten te broeden op hun nest welke tegen de rotsen waren aangeplakt. Hoe die beesten heten, ben ik vergeten, maar ze hadden een mooi kuifje en fel blauwe ogen. Na een uurtje en heel veel foto's rijker keerden we weer terug naar de boot zodat de volgende groep kon gaan en voor ons stond warme chocomel of warme wijn te wachten. Wat een mooie ervaring om in zo'n zodiac zo dicht bij een gletsjer te komen en gewoon rond te dobberen. Weer eentje om bij te schrijven! Na de ‘glühwein' hebben we nog een heerlijke prosecco genomen in de bar onder het genot van het bekijken van de foto's. Daarna hebben we geen tijd meer gehad om te liggen, want er kwamen buiten nog mooie plaatjes voorbij en de volgende lezing begon om 19.30 uur en ging over de Magellanic pinguïns die we morgenochtend vroeg te zien krijgen. En onderwijl schoof er nog weer een heel mooi plaatje voorbij. Na de Günter Plushow gletsjer van daarnet was het nu een andere gletsjer met een hoge bergtop en dat met de ondergaande zon erop, prachtig gewoon. Aansluitend gingen we naar het captains dinner met een heerlijke krab als voorgerecht, pompoensoep en filet de mignon en iets van 'eel'. Dat was weer buitengewoon. En nog steeds hadden ze het over die vragenlijst, hoe dat toch mogelijk was. Geweldig! Overigens had onze tafel natuurlijk niet gewonnen, maar wel de tafel van Isedore en Lourdes.Ja, dat was het laatste avondmaal en daarom werd aansluitend in de Sky lounge samen met de captain het glas champagne geheven. Het zit er bijna alweer op. Wat een mooie tocht! En wat een gezellige avonden zo met z'n achten. Het werd dan ook pas na twaalven voordat we in bed lagen en morgen gewoon weer vroeg op......